We will always try to update and open chapters as soon as possible every day. Thank you very much, readers, for always following the website!

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1693
  • Background
    Font family
    Font size
    Line hieght
    Full frame
    No line breaks
  • Next Chapter

Kabanata 1693

“Avery, hindi mo maiisip ang sarili mo, okay? Kailangan mong tanggalin ang sc*mbag, at tiyak na gagaling ang

iyong sakit.” Inalo siya ni Mike.

Sumimangot si Avery, “Hindi mo kailangang ilagay lahat kay Elliot. The more you mention him, mas nahihirapan

akong kalimutan siya. Hindi naman ako pessimistic, I just planned for the worst. Kung magiging bulag ako sa

hinaharap, gusto kong mamuhay nang maayos.”

Sumakit ang ulo ni Mike nang marinig ang sinabi nito, mabilis niyang sinabi, “Kung bulag ka, hindi ako magmamahal

sa hinaharap at aalagaan kita sa bahay.”

Avery: “Hire me a nurse.”

Mike: “Talagang pinaplano mo ang pinakamasama.”

“Buweno, hindi ka kailanman naging bulag, at hindi mo naiintindihan ang aking kalooban.” Hindi makakalimutan ni

Avery ang takot sa kanyang puso nang bigla siyang mawalan ng liwanag noong isang linggo.

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Mike: “Pupuntahan ka ni Tammy mamaya. Nag-message siya sayo, hindi mo ba nakita?”

Avery: “Hindi ko na-check ang phone ko.”

Sinabihan ng doktor si Avery na bawasan ang pagsuri sa kanyang telepono at subukang huwag, ngunit ginamit ni

Avery ang kanyang telepono bilang relo. Kunin lang ito paminsan-minsan para tingnan ang oras.

“Tinawagan niya ako at sinabing gusto niyang makipaglaro sa iyo. Sinabi ko na ito ay hindi komportable para sa iyo,

ngunit siya ay nagpumilit na sumama. Dati, hindi siya masyadong makatwiran, ngunit ngayon ay nagdadalang-tao

na siya ng isang bata, at siya ay napaka-kusa.” Kinuha ni Mike ang bote ng tubig at tinanggal ang takip, humigop ng

tubig.

Avery: “Hindi siya sinasadya, nangako ako sa kanya noon na maaari siyang lumapit sa akin anumang oras na gusto

niya.”

Mike: “Naku, nabalitaan niya na magdiborsyo kayo ni Elliot, kaya pumunta siya sa iyo. Tinanong niya ako tungkol sa

iyo sa telepono. Bakit ang lakas ng determinasyon, hindi ko sinabi. Sabihin mo sa kanya ang iyong sarili pagdating

ng oras!”

“Well. Bakit hindi mo palitan ang lugar. Masyadong nakaka-depress ang atmosphere sa ward.” Bumangon si Avery

sa kama, at nagpatuloy, “Mamaya na lang kita kakausapin. Naglakad-lakad siya sa bakuran sa ibaba.”

Makalipas ang halos kalahating oras, dumating si Tammy.

Palaki ng palaki ang tiyan ni Tammy, at medyo mahirap maglakad.

Nakahanap sina Avery at Tammy ng isang bangko sa bakuran sa ibaba at umupo.

Nang makita si Mike sa hindi kalayuan, nagtaka si Tammy, “Bakit ka sinusundan ni Mike? Kasama mo ba siya

ngayon?”

Avery: “Hindi ba’t hihiwalayan ko na si Elliot, kasama ko siya nitong mga araw.”

“Naku…Kung hindi lang ako buntis. Siguradong mas maalaga ako sa kanya.” Hinawakan ni Tammy ang kamay niya

at sinabi sa kanya ang nasa puso niya, “Avery, hindi na mapapatawad ang kasalanan ni Elliot sa pagkakataong ito.

Basta pag-alis niya, walang dapat pagsisihan, bata lang.”

“Mag-usap tayo pagbalik niya! Ngayong hindi pa siya bumabalik, hindi ko alam kung ano ang iniisip niya.” Kalmado

at nagbago ang tono ni Avery. May isang paksa, “Tammy, kung hihiwalayan ko si Elliot at magkakaroon ka ng anak,

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

hindi ko alam kung babalik ako para batiin ka.”

Nag-aatubili na sabi ni Tammy, “Aalis ka ba dito pagkatapos mong hiwalayan? Sa Bridgedale ka ba titira? Sa

ganitong paraan, hindi tayo magkikita ng ilang beses sa isang taon.”

Napabuntong-hininga si Avery: “Hindi naman. Pero aalis muna ako dito.”

“Naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Kung hindi ka na makakabalik edi wag ka ng bumalik. I have a baby,

yayain talaga ni Jun si Elliot… Kung ayaw mo siyang makita, edi wag ka. Maaari mong piliin na puntahan ako at ang

sanggol sa ibang pagkakataon.”

Avery: “Okay.”

“Nga pala, narinig ko na hindi mahanap si Haze.” Sinabi sa kanya ni Tammy ang tsismis na alam niya, “Kaninang

umaga, naglakas-loob si Jun para bigyan ng lakas ng loob si Elliot. Tumawag ako sa telepono at tinanong siya kung

paano ang sitwasyon doon. Ang pangunahing bagay ay itanong kung natagpuan ang bata. Sinabi ni Elliot na hindi.”

“Oh… Kung hindi siya matagpuan, baka mas malala pa.” Bulong ni Avery.

Hindi isinumpa ni Avery ang bata, bagkus ay hinuhusgahan niya sa nangyari na malabong mabuhay ang bata.

Dahil napakabata pa ng bata at nawasak na naman ang pamilya Jobin. Ngayong hindi na matagpuan ang bata,

nangangahulugan ito na ang bata ay pinatay, nawasak, o kinuha ng mga masasamang tao.

Kung hindi ito kinuha ng mga masasamang tao, pagkatapos ay dumating si Elliot sa Yonroeville, dapat ay ipinasa

ang bata kay Elliot.